WIE ZIJN WIJ

In 1975 zijn wij, Zaanstad Ecclesia (ZE), als oecumenische basisgroep gestart. Zowel katholieken als protestanten vonden hier een plek om samen te komen. In onze vieringen inspireren wij elkaar en delen lief en leed. Wij beleven, ieder op zijn of haar eigen wijze dat er iets van een God moet zijn. Met het accepteren van de onderlinge verschillen voelen wij ons vrij in het beleven van ons geloof. Onze persoonlijke ervaring en verwondering voedt ons geloof in de Eeuwige. Het gaat dus niet om een vaststaande overtuiging, maar om een dynamische, gebaseerd op een persoonlijke zoektocht naar de diepere lagen van het bestaan. Daarnaast om bewust en respectvol om te gaan met de ander in verantwoordelijkheid en zorg voor de schepping.

MAATSCHAPPELIJK BETROKKEN

Veel van onze leden zijn betrokken bij maatschappelijke organisaties. De ervaringen worden onderling gedeeld

VIERINGEN

Onze vieringen vinden plaats in de van oorsprong Oudkatholieke schuilkerk aan het Papenpad.  Al sinds 1695 komen hier gelovigen met uiteenlopende overtuigingen bijeen. Vanaf 2019 is de eigenaar van dit prachtige monument de ‘Stichting Schuurkerk’ ten dienste van de ‘Stichting Muziekhaven’.

Onze groep beschikt vanaf 1987 niet meer over theologisch geschoolde voorgangers, daarom bereidt een wisselend groepje leden de vieringen voor. Daarin bidden en zingen we, we luisteren naar muziek en wisselen met elkaar van gedachten. We delen brood en wijn met elkaar, hiermee benadrukken wij ook onze saamhorigheid. Als inspiratiebron voor onze vieringen dient de Bijbel, soms een ander boek of een maatschappelijke actualiteit.

Tijdens de zangochtenden studeren we nieuw repertoire in en frissen wij het oude op.

U bent van harte welkom in een van onze vieringen, het rooster vindt u op een andere site.

Onderstaand gedicht van Marijke de Bruijne geeft goed weer hoe wij samen zoekend op weg zijn:

Wandeling

Het duurt lang eer ik de stilte hoor onder de wind

De rust die over boom en velden hangt kan binnenlopen

Mijn hoofd nog vol met alles wat mij bezig houdt

Die rust van het ‘er zijn’ der dingen – of ik er ben of niet –

is wat ik nodig heb om tot mijzelf te komen, te weten dat ik leef

in dit bestaan waar ik geen deel aan heb maar deel van ben,

waarin ik wonen wil omdat ik nergens anders wonen kan.

Heeft de natuur een ziel, of bezielen wij haar met onze scheppende blik?

Wij, kroon der schepping, nietige mensen?

Mijn hoofd is leeg en vraagt naar Jou.

O spreek, jij eeuwig raadsel.