‘Van losse schakels
werden we opeens een keten,
en bondsgenootschap tegen racisme
en voor gelijkberechtiging.
Zo’n gebaar werkt na,
ook als je elkaars handen
weer hebt losgelaten.
Zo’n teken van bondgenootschap beklijft,
ook al ga je daarna weer uit elkaar’.
Hierboven staat een tekst van Jan van Opbergen, lange tijd als pastor verbonden aan de Amsterdamse basisgroep Het Kompas, waarin hij zijn ervaring beschrijft bij een demonstratie tegen racisme. Zo zag hij kerk-zijn:
‘Iets dergelijks beogen wij ook met onze viering. Onze liturgie heeft, als het goed is, alles te maken met zo’n buitenkerkelijke viering. Ze heeft alles te maken met het bondgenootschap tegen verdrukking en voor verheffing, gelijkwaardigheid van ons mensen.
Wat wij hier proberen is: onszelf oefenen in loyaliteit tegenover het bondgenootschap, in trouw aan het bijbels verbond van mensen die elkaar niet laten schieten maar vasthouden, hooghouden; die een keten vormen, kameraadschap zoeken, vanwege gerechtigheid, vrede en het behoud van de aarde.’
Deze tekst geeft ook voor ons als Zaanstad Ecclesia weer wie we willen zijn.